زهرا رودباری

توجه به وجود باقی مانده هورمو نهای محرک رشد در لاشه حیوانات کشتار شده در کشتارگاه به عنوان یک خطر بالقوه برای سلامت افراد جامعه ضروری می باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی بیومارکرهایی جهت تشخیص استفاده غیرقانونی از محر کهای رشد استروئیدی در کشتارگاها انجام شد. برای این منظور در ابتدا آنالیز بیان افتراقی ژ نها در یک پروفایل بیان ژنی موجود در پایگاه داده Arrayexpress با شماره دسترسی E-GEOD-12179 ، شامل مقایسه ی بافت ماهیچه گاو گوشتی که هورمون محرک رشد دریافت کرده با گاو گوشتی که هیچ محرک رشدی دریافت نکرده است انجام شد. از بین ژن هایی با بیان متفاوت، ژن های هدف با استفاده از تجزیه و تحلیل پارامترهای آماری شبکه شناسایی شدند. ژن های شناسایی شده شامل: MAPK1 ،EDN1 ،TGFB1 ،BMP4 و PPARA بودند. سپس آنالیز مسیرهای ژنی، ساخت و آنالیز شبکه بیانی ژن ها بر اساس ژن های هدف، با استفاده از نرم افزارهای Pathvisio، Cytoscape و Pathwaystudio انجام شد. تجزیه و تحلیل مسیرهای ژنی نشان داد، مسیرهای فاکتور رشد بتا، گیرنده فاکتور رشد و آزادسازی هورمون گنادوتروپین معنی دار م یباشند. همچنین نتایج این تجزیه و تحلیل نشان داد که این ژ نها در تنظیم فعالیت های پایه ای سلول تکثیر، تمایز و نمو و فرایند هایپرتروفی ماهیچه نقش دارند. بنابراین این ژ نها پتانسیل معرفی به عنوان بیومارکر بیان ژنی در رابطه با تشخیص استفاده از محر کهای رشد استروئیدی را دارند و نشانگرهای جدیدی را برای تشخیص مصرف غیر قانونی محر کهای رشد استروئیدی در کشتارگاه ها فراهم می کنند.