محمد سالاری محمدآباد

همسویی کارکنان با ساختار و اهداف سازمان، نقش مهمی در درگیری شغلی آنان دارد. به علاوه، اهمیت ساختار سازمانی در شکل گیری فرآیندهای سازمانی، توجه بیشتر به رابطه و اثرات آن بر فرآیند توانمند سازی کارکنان را می طلبد. لذا، هدف از این تحقیق بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر درگیری شغلی کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان از طریق نقش واسطه ای توانمند سازی روانشناختی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان استان-های کرمان و یزد بود. با توجه به کوچک بودن جامعه آماری، تمام افراد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (95=n=N)، که از این تعداد 76 پرسشنامه برگشت داده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های ساختار سازمانی شاسکین و موریس (1984)، توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) و درگیری شغلی کانونگو (1982) استفاده شد. برای بررسی فرضیه های تحقیق از مدل-سازی معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده شد. نتایج نشان داد توانمند سازی روانشناختی بر درگیری شغلی اثر معنی دار دارد (49/0=β). همچنین، ساختار ارگانیکی و ساختار مکانیکی بر توانمند سازی روانشناختی اثر معنی دار دارند (به ترتیب؛30/0=β، 34/0=β ). به علاوه، نتایج غیر مستقیم نشان داد که توانمند سازی روانشناختی بین ساختار ارگانیکی و درگیری شغلی (15/0=β)، همچنین بین ساختار مکانیکی و درگیری شغلی (17/0=β)، دارای نقش واسطه ای است. بنابراین، برای افزایش درگیری شغلی کارکنان باید توانمند سازی روانشناختی و ساختار سازمانی مورد توجه قرار گیرند.