محمد سالاری محمدآباد

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر میزان مشارکت در فعالیت های ورزشی فضای باز بر دانش و رفتار زیست محیطی بود.روش شناسی: جامعه آماری تحقیق را افرادی که برای شرکت در فعالیت های فضای آزاد مانند؛ راهپیمایی، کوه پیمایی، دوچرخه سواری در طبیعت و،... به خارج شهر آمده بودند تشکیل می داد که 241 نفر از افراد در دسترس، به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های رفتار زیست محیطی زافیرودی و هاتزیگیورگیادیس (2012)، و پرسشنامه دانش زیست محیطی کوترل (2003)، استفاده شد. برای تحلیل داده های تحقیق از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS.2استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان فعالیت های ورزشی فضای باز بر رفتار زیست محیطی گروهی اثرگذار است، ولی میزان فعالیت های ورزشی فضای باز بر رفتار زیست محیطی فردی و دانش زیست محیطی اثرگذار نیست. همچنین، دانش زیست محیطی بر رفتار زیست محیطی گروهی و فردی تاثیر گذار می باشد. نتیجه گیری: در حالت کلی پژوهش حاضر نشان داد که حضور در فعالیت های ورزشی فضای باز در ایجاد یک تماس مستقیم تر با محیط زیست به مردم کمک می کند.