مصطفی خنامانی

کارایی شکارگرها می تواند تحت تأثیر متغیرهای مختلفی در سیستم گلخانه ای قرار گیرد، از جمله ویژگی های گیاه، گونه های طعمه، تعاملات بین گونه های طعمه، شکارگری درون صنفی، عوامل محیطی، و سایر استراتژی های مدیریت تلفیقی آفات. بنابراین قبل از استفاده از یک دشمن طبیعی در برنامه مدیریت تلفیقی یک آفت، لازم است بدانید که چقدر موثر است. بررسی ویژگی های شکارگر درک بهتری از تأثیر شکارگر بر پویایی جمعیت طعمه فراهم می کند. در این پژوهش، پارامترهای جدول زندگی کنه شکارگر Amblyseius swirskii Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) روی تریپس غربی گل (WFT)، Frankliniella occidentalis (Pergande) (Thysanoptera: Thripidae)، و کنه تارتن دولکه ای (TSSM)، Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)، بررسی شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) روی تریپس (176/0 بر روز) بیشتر از کنه تارتن (157/0 بر روز) بود، به هر حال اختلاف معنی داری بین آن ها وجود نداشت. همچنین، تاثیر تغذیه از دو طعمه مختلف (تریپس در مقابل کنه تارتن) روی بقیه پارامترهای جدول زندگی شامل نرخ ناخالص تولید مثل (GRR) (94/22 در مقابل 15/27 نتاج)، نرخ خالص تولید مثل (R0) (16/19 در مقابل 51/21 نتاج)، و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) (19/1 در مقابل 17/1 بر روز)، غیر معنی دار بود. علاوه بر این، افراد تغذیه شده از کنه تارتن دارای میانگین طول نسل (T) طولانی تری نسبت به افراد پرورش یافته روی تریپس بودند (44/19 در مقابل 70/16 روز). در اینجا نتایج به وضوح نشان دهنده ترجیح A. swirskii برای F. occidentalis نسبت به T. urticae است. علاوه بر این، A. swirskii از تارهای کنه تارتن اجتناب می کند و به تنهایی قادر به کنترل T. urticae نیست. علاوه بر این، A. swirskii نمی تواند یک عامل موثر برای کنترل کنه تارتن باشد، اما می تواند به عنوان شکارگر مکمل برای کنترل کنه تارتن استفاده شود. نتایج این پژوهش برای درک و پیش بینی عملکرد A. swirskii در محیط های گلخانه ای که هر دو T. urticae و F. occidentalis می توانند وجود داشته باشند، مورد نیاز است.