مصطفی خنامانی

نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به عنوان پارامترهای استاندارد برای توصیف و مقایسه پتانسیل رشد جمعیت های حشرات استفاده می شوند. به هر حال پتانسیل شکارگری جمعیت های شکارگر و یا پتانسیل مصرف جمعیت های مصرف کننده را نمی توان به درستی با استفاده از این نرخ های رشد توصیف کرد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالاتر و یا نرخ متناهی سریعتر نمی تواند لزوما کارایی یک شکارگر را بیان کند زیرا ممکن است یک شکارگر علیرغم نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالا، نرخ شکارگری پایینی داشته باشد و یا بر عکس. نرخ متناهی شکارگری (ω) پارامتری است که با نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ)، توزیع سنی-مرحله سنی پایدار (SASD) و نرخ شکارگری ویژه سنی-مرحله سنی (Cxj) در ارتباط است و می توان از آن به عنوان یک پارامتر استاندارد برای مقایسه کارایی شکارگرها استفاده کرد. از نرخ متناهی شکارگری می توان برای مقایسه کارایی شکارگرهای مختلف در شرایط یکسان و یا مقایسه کارایی یک شکارگر در شرایط مختلف استفاده کرد.