روح اله میر محمودی

دراین آزمایش به منظور بررسی اثر تزریق درون تخم مرغی کوآنزیم Q10 بر نرخ جوجه درآوری ، عملکرد رشد ، برخی فراسنجه های خونی ، پاسخ ایمنی و صفات لاشه از240 عدد تخم مرغ نطفه دار سویه راس 308 استفاده شد. باروری تخم مرغها در روز 11 دوره انکوباسیون با استفاده از نوربینی مورد تایید قرار گرفت و در روز 17 انکوباسیون تزریق درون تخم مرغی انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا" تصادفی با چهار تیمار و هرتیمار چهار تکرار و هر تکرار 15 عدد تخم مرغ بود. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار 1 به عنوان گروه کنترل ( بدون تزریق)، تیمار 2 تزریق 5/. سی سی نرمال سالین(شاهد مثبت) تیمار 3 تزریق 5/. سی سی محلول سالین حاوی 75 میکروگرم کوآنزیم Q10 و تیمار 4 تزریق 5/. سی سی محلول سالین حاوی 150 میکروگرم Q10 بود. جوجه های هچ شده از این تخم مرغ ها به سالن پرورش منتقل و عملکرد رشد شامل خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در دوره های آغازین (صفر تا 10 روزگی)، رشد (11 تا 24 روزگی ) و پایانی (25 تا 42 روزگی) اندازه گیری شد. پاسخ ایمنی در روز 33 با تزریق SRBC و فراسنجه های خونی و صفات لاشه در پایان دوره پرورش ارزیابی شدند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد تزریق درون تخم مرغی سطوح مختلف کوآنزیم Q10 تاثیر معنی داری بر درصد جوجه درآوری نداشت P>0.05))، اما وزن جوجه های یک روزه حاصل از تخم مرغ های تزریق شده با کوآنزیم Q10 بود. افزایش وزن روزانه جوجه های حاصل از تخم مرغ های تزریق شده با کوآنزیم Q10 طی دوره آغازین به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل مشاهده گردید P<0.05))، اما تفاوت معنی داری بین افزایش وزن جوجه ها طی سایر دوره ها با افزایش وزن در گروه کنترل مشاهده نگردیدP>0.05)). همچنین، تزریق درون تخم مرغی در مقایسه با گروه شاهد سبب افزایش معنی دار خوراک مصرفی در دوره های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره گردید (05/0P<). گرچه تزریق کوآنزیم Q10 باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک مصرفی طی دوره آغازین شد (05/0P<) اما تاثیر معنی داری بر آن طی کل دوره پرورش مشاهده نگردید (P>0.05). سطح آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و شمار لنفوسیت ها در جوجه های هچ شده از تخم مرغ هایی که کوآنزیم Q10 تزریق شده بود افزایش یافت P<0.05)). سایر فراسنجه ها خونی تحت تأثیر این تزریق دوران جوجه کشی قرار نگرفتند (P>0.05). تزریق درون تخم مرغی کوآنزیم Q10 سبب اف