روح اله میر محمودی

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سلنیوم برعملکردجوجه هایگوشتیدرشرایط تنش گرمایی آزمایشی روی 120 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا" تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار و تعداد 10 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 1) تیمار کنترل با جیره پایه، 2) تیمار حاوی جیره پایه به اضافه 0/2% سلنیوم آلی و 3) تیمار حاوی جیره پایه + 0/4 % سلنیوم آلی. جهت اعمال تنش گرمایی جوجه ها از 25روزگی به مدت 8 ساعت در روز از 9 تا 17 در معرض دمای 2±0C34 قرار گرفتند. پارامترهای عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) محاسبه شد. نتایج نشان داد که اثر افزودن سلنیوم بر مصرف خوراک معنی دار نبود، اما افزایش وزن روزانه به میزان 99/9 و 65/10 درصد با سطوح 2/0 و 4/0 درصد سلنیوم افزایش یافت. همچنین ضریب تبدیل غذایی به میزان 35/8 و 77/8 درصد با سطوح 2/0 و 4/0 درصد سلنیوم کاهش یافت. با توجه به افت عملکرد جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی مصرف سلنیوم به عنوان یک آنتی اکسیدان اثر مهمی بر بهبود عملکرد دارد که طبق نتایج این آزمایش کاربرد سطح 4/0 درصد جیره توصیه می شود.