مژگان مظهری

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد و برخی فراسنجه‏های ‏خونی جوجه‏های‏گوشتی تحت تنش گرمایی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی روی 200 قطعه جوجه نر سویه راس 308 انجام شد. جوجه‏ها تا 25 روزگی با جیره آغازین و رشد تجاری مطابق با راهنمایی پرورشی راس تغذیه شده و سپس به طور تصادفی به پنج تیمار شامل سه سطح پروتئین (16، 5/17و 19درصد) و دو سطح انرژی (3200و3250کیلوکالری انرژی) با چهار تکرار (هر کدام شامل 10 پرنده)، اختصاص داده شدند. در 25 روزگی با شروع تنش‏ گرمایی، پرنده ها در معرض دمای 2 ± 35 درجه سانتی‏گراد به مدت هشت ساعت در روز از ساعت نه صبح تا پنج بعد از ظهر قرار گرفتند. در پایان آزمایش (42 روزگی)، یک جوجه از هر پن به طور تصادفی انتخاب و پس از وزن‏کشی و خون‏گیری کشتار شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمارها بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی معنی دار بود (01/0>P). اثر تیمارها بر وزن نسبی لاشه و چربی بطنی نیز معنی دار بود (01/0P<)، اما وزن نسبی سینه، ران و اندام‏های داخلی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. اثر تیمارها بر گلوکز و کلسترول معنی دار بود (05/0P<). اثر تیمارهای مختلف بر گلبول‏های سفید خون، هتروفیل، لنفوسیت، و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون معنی دار بود (05/0P<). با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش جوجه‏هایی که جیره غذایی حاوی 3250 کیلوکالری انرژی به همراه 5/17 درصد پروتئین را دریافت کرده بودند بهترین صفات عملکردی راداشتند، همچنین حالی‏که کاهش سطح پروتئین به 5/17درصد سبب افزایش تولید گلبولهای سفید، آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت شدو در بهبودسیستم ایمنی وکاهش اثرات منفی تنش گرمایی موثرتر بود