مژگان مظهری

این آزمایش به منظور بررسی اثر افزودن مکمل بتائین بر عملکرد رشد، وزن نسبی قسمت های مختلف لاشه، متابولیت های خونی و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی تغذیه شده با روغن اکسید شده و در قالب یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با چهار تیمار و چهار تکرار روی 144 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 انجام شد. گروه های آزمایشی شامل جیره پایه با روغن سویا، جیره پایه با روغن سویا و 1/0 درصد بتائین، جیره پایه با روغن اکسید شده و جیره پایه با روغن اکسید شده و1 /0 درصد بتائین بودند. پارامترهای عملکردی در پایان هر دوره اندازه گیری شدند. در پایان آزمایش پس از چهار ساعت گرسنگی از هر تکرار یک پرنده با وزن نزدیک به میانگین گروه انتخاب و پس از خون گیری کشتار و گوشت ران و سینه برای انجام آزمایش های کیفیت گوشت نگهداری شد. نتایج نشان داد که استفاده از روغن رستورانی اکسید شده منجر به کاهش معنی دار مصرف خوراک و افزایش وزن و افزایش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش شد (P<0.05)، درحالیکه افزودن مکمل بتائین، منجر به افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل خوراک شد (P<0.05). اثر برهم کنش تیمارها بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین، پایانی و کل دوره معنی دار بود و جوجه های تغذیه شده با روغن سویا و بتائین، بیشترین افزایش وزن و کمترین ضریب تبدیل خوراک را داشتند (P<0.05). در جوجه های تغذیه شده با روغن رستورانی اکسید شده، وزن نسبی لاشه، سینه و ران کاهش یافت (P<0.05)، درحالیکه افزودن مکمل بتائین منجر به افزایش معنی دار وزن نسبی لاشه، سینه و ران شد (P<0.05). افزودن مکمل بتائین وزن نسبی کبد و چربی بطنی را کاهش داد (P<0.05). اثر روغن اکسید شده بر متابولیتهای خون معنی دار نبود. در جوجه های تغذیه شده با مکمل بتائین، کلسترول و تری گلیسرید خون کاهش یافت (P<0.05). اثر نوع روغن و مکمل بتائین بر pH گوشت معنی دار نبود. در جوجه های تغذیه شده با روغن اکسید شده، ظرفیت نگهداری آب کاهش و افت پخت، افت خونابه و عدد پراکسید گوشت افزایش یافت (P<0.05). در جوجه های تغذیه شده با مکمل بتائین، ظرفیت نگهداری آب افزایش و افت پخت، افت خونابه و عدد پراکسید گوشت کاهش یافت (P<0.05). در جوجه های تغذیه شده با روغن اکسید، میزان مالون دی آلدهید گوشت سینه در فاصله زمانی30 روز پس از کشتار و ران در فاصله زمانی30 و 45 روز پس از کشتار به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.05)، در حالیکه افزودن مکمل بتائین منجر به کاهش آن شد (P<0.05). بنابراین می توان نتیجه گرفت که مکمل بتائین نقش موثری در بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، کیفیت و پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی تغذیه شده با روغن اکسید شده دارد.