محمد مقصودی

گوگرد یکی از عناصر مهمی است که در بخش های مختلف صنعت مورد استفاده قرار می گیرد. از سال 1970 با توجه به تولید بیشترگوگرد و کاهش شدید قیمت آن، اشتیاق و علاقه زیادی برای استفاده از گوگرد به عنوان یک ماده ساختمانی به وجود آمد. گوگرد به دو صورت در ساخت بتن مورد استفاده قرار می گیرد: بتن با نفوذ گوگرد و بتن-گوگردی. در نوع اول، گوگرد به بتن معمولی حاوی سیمان پرتلندی به روش های مختلفی نفوذ داده می شود و در نوع دوم، در طرح اختلاط بتن اثری از آب و سیمان نبوده، بلکه ماده چسباننده گوگرد مذاب است. این نوع بتن ها در مواردی که امکان استفاده از سیمان های معمولی وجود ندارد و بحث دوام بیشتر بتن مطرح است می توانند مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق، خواص مکانیکی بتن گوگردی مورد بررسی قرار گرفته است. استفاده از مصالح بومی در این تحقیق مورد توجه بوده، بنحویکه در ساخت بتن گوگردی، سه سایز درشت دانه (پوکه معدنی)، ریزدانه (ماسه سیلیس دار) و فیلر (پودر میکروسیلیس) که از قبل خشک شده اند استفاده گردید. تعداد زیادی نمونه بتن گوگردی با درصدهای مختلف گوگرد ساخته شد و برای رسیدن به حداکثر مقاومت فشاری بتن، میزان گوگرد مصرفی بهینه تعیین گردید. نهایتاً با تغییراتی جزئی که در طرح اختلاط داده شد، مقاومت فشاری مناسبی در این نوع بتن کسب گردید.