فرشاد سلیمانی ساردو

امروزه بیابانزایی یکی از مهم ترین پدیده های طبیعی است که خسارت گاها جبران ناپذیری بر زندگی انسان ها میگذارد . این پدیده به صورت تدریجی محیط پیرامون خود را تسخیر کرده و باعث خالی از سکنه شدن و مهاجرت مناطق تحت تاثیر خود خواهد شد. ارزیابی و پایش این پدیده طبیعی از جمله برنامه های اساسی برنامه ریزان منطقه ای جهت مقابله با ان می باشد. پایش این پدیده در ایران که بیش از دو سوم آن در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد و از اکوسیستم های شکننده ای برخوردار است از اهمیت قابل توهی برخوردار است. به همین دلیل مدل بومی IMDPA جهت ارزیابی آن ابداع گردید. نتایج نشان داد کلاس بیابان زایی معیار اقلیم در یک دوره ی اماری ده ساله تغییر نکرده و در کلاس متوسط قرار دارد و همچنین کلاس بیابانزایی معیار آب متوسط تعیین گردید. ضمنا نتایج نشان داد در معیار آب ا ز مساحت شدت بیابانزایی کلاس کم کاسته شده و به مساحت کلاس بیابانزایی متوسط افزوده شده است و نهایتا مشخص گردید با گذشت زمان شرایط بیابانزایی منطقه وخیم تر شده است و حتی کلاس بیابان زایی شدید نیز در بعضی از مناطق بخصوص در نواحی غرب و حنوب غرب کرمان مشاهده شده است.