فاطمه شهدادی

هدف این تحقیق بررسی کنترل تلفیقی عامل پوسیدگی خاکستری پیاز توسط قارچ تریکودرما و سموم شیمیایی شامل کاربندازیم و مانکوزب می باشد. به این منظور جداسازی قارچ تریکودرما از خاک مزارع پیاز با استفاده از محیط اختصاصی انجام و شناسایی جدایه ها در حد جنس با استفاده از کلید گمس و بیست انجام گرفت. قارچ عامل پوسیدگی خاکستری نیز از نمونه های پیاز آلوده به کپک خاکستری از انبارهای شهرستان کهنوج جدا سازی و شناسایی گردید. نتایج نشان داد میانگین بازدارندگی از رشد قارچ تریکودرما علیه قارچ بوتریتیس در شرایط آزمایشگاه % 61/51 بود. همچنین میانگین درصد بازدارندگی از رشد متابولیت های فرار % 14/38 و متابولیت غیر فرار قارچ تریکودرما علیه قارچ عامل پوسیدگی پیاز در دو تیمار 5 و 10 ml به ترتیب به ترتیب % 78/26 و % 27/49 بود. نتایج حاصل از بررسی میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در نمونه های پیاز تیمار شده با تریکودرما نشان از افزایش میزان هر دو آنزیم داشت. استفاده همزمان قارچ تریکودرما و دو سم کاربندازیم و مانکوزب به میزان % 100 باعث بازدارندگی از رشد قارچ بوتریتیس در شرایط آزمایشگاه و انبار شد. در صورتی که به کار بردن قارچ تریکودرما به تنهایی به میزان % 18/68 باعث بازدارندگی از رشد بوتریتیس در شرایط آزمایشگاه شد. علاوه بر این درحالت تلفیقی غلظت استفاده شده از سموم ppm 500 بود که کمتر از میزان استفاده این سموم در حالت معمولی است. بنابراین نتایج حاصله نشان از موفق بودن کنترل تلفیقی قارچ عامل پوسیدگی خاکستری توسط تریکودرما و دو سم کاربندازیم و مانکوزب دارد.