هاجر اثنی عشری

در این مطالعه با توجه به اهمیت نقش جمعیت در رشد اقتصاد، به بررسی اثر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی کشور پرداخته شده است. برای رسیدن به نتایج تجربی از روش خودتوضیحی با وقفه­های گسترده[1] استفاده شده است. دوره ی زمانی شامل سال های 1388-1345 می­باشد. متغیرهای مستقل شامل درآمد سرانه، نرخ رشد جمعیت 64-15 سال، نرخ رشد جمعیت و نرخ تعداد شاغلان با تحصیلات عالی می­باشند. هم چنین از شاخص امید به زندگی به عنوان متغیری که می­تواند بر پس­انداز، بهره­وری و سرمایه­ ی انسانی اثرگذار باشد، به عنوان یکی دیگر از متغیرهای مستقل استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل تجربی مطابق انتظارات تئوریکی و تجربی می­باشد، به طوری که اثر نرخ رشد کلی جمعیت و نرخ رشد جمعیت فعال بر روی نرخ رشد درآمد سرانه ، منفی است و بقیه ی متغیرها اثر مثبت و معنی داری بر رشد اقتصادی کشور در بلندمدت دارند.