زهره ابراهیمی خوسفی

اساس مدیریت اکوسیستم بررسی ارتباطات و عکس العمل های آن است. تداوم شرایط خشکی در اکوسیستم ها باعث ایجاد اکوسیستم خاصی بنام بیابان می شود. اکوسیستم بیابان در اثر دریافت فشارهای بهره برداری بی رویه و عدم مدیریت صحیح از بین می رود. تالاب های ایران مرکزی که بقایای دریاچه های کواترنر هستند، بخشی از اکوسیستم های بیابانی هستند و تخریب آن ها منجر به تخریب اکوسیستم وپیامدهای ناگواری خواهد شد. تالاب گاوخونی یکی از تالاب های مهم منطقه مرکزی ایران است که در دهه های اخیر، عوامل متعدد اقلیمی و انسانی تفاوت های قابل توجهی در سطوح خشک و مرطوب آن به وجود آورده است و زمینه را برای تولید بیشتر گرد و غبار در مناطق مرکزی ایران فراهم نموده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سطوح خشکیده تالاب گاوخونی بر تولید گرد و غبارهای داخلی ایستگاه اصفهان با بهره گیری از تکنیک دورسنجی و گل توفان ها در بازه ی زمانی 22 ساله (71-1370 تا 92-1391) می باشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره لندست و داده های بادسنجی ایستگاه سینوپتیک اصفهان استفاده گردید. پس از اعمال عملیات تصحیح هندسی و رادیومتریک، با استفاده از شاخص اختلاف آب نرمال شده(NDWI)، تقویم سطوح خشک و مرطوب تالاب تهیه و مساحت هر طبقه تهیه گردید. سپس تعداد روزهای تؤام با گرد و غبار در ایستگاه سینوپتیک اصفهان بر اساس سرعت باد بیشتر از سرعت آستانه فرسایش بادی محاسبه گردید .ارتباط بین تعداد روزهای گرد وغبار و سطوح خشکیده تالاب با تحلیل همبستگی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت جهت حصول اطمینان از جهت وزش بادهای غبارزا از سمت تالاب گاوخونی به ایستگاه اصفهان ، گل بادها و گل توفان های فصلی و سالانه ترسیم و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی ، رابطه معکوس معنی دار بین دو پدیده مذکور در فصول پاییز، بهار و تابستان و در مقیاس سالانه در ایستگاه اصفهان را نشان داد. همچنین نتایج حاصل از بررسی جهت حرکت بادهای غبارزا با استفاده از گل توفان ها حاکی از عدم وزش این بادها از سمت تالاب گاوخونی به سمت اصفهان می باشد.