حسین دوماری

این تحقیق به منظور بررسی اثرسطوح مختلف پودر دانه خارمریم بر عملکرد رشد، متابولیتهای خونی و خصوصیات لاشه جوجه‏ های گوشتی اجرا شد. بدین منظور از 160 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و 10 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- تیمار شاهد (جیره پایه) 2- جیره پایه+0/5 درصد پودر دانه خارمریم 3- جیره پایه+ یک درصد پودر دانه خارمریم 4- جیره پایه+ یک و نیم درصد پودر دانه خارمریم بودند. صفات عملکردی شامل میزان مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی به صورت دوره ‏ای اندازه ‏گیری شدند. در پایان آزمایش از هر تکرار یک پرنده به منظور اندازه‏ گیری پارامترهای خونی از ورید بال خون‏گیری شد. در روز 42 آزمایش یک پرنده با وزن نزدیک به میانگین گروه، کشتار و صفات مربوط به لاشه اندازه‏گیری شدند. نتایج نشان داد افزودن پودر دانه خارمریم بر مصرف خوراک در کل پرورش معنی ‏دار نبود (0/05P ). به طوری که بیشترین افزایش وزن روزانه و بهترین ضریب تبدیل غذایی در جوجه های تغذیه شده با یک درصد پودر دانه خارمریم مشاهده شد. افزودن پودر دانه خارمریم منجر به کاهش معنی ‏دار تری گلیسرید و کلسترول خون و افزایش وزن نسبی کبد و کاهش چربی بطنی گردید (0/05