حسین دوماری

پژوهش کنونی برای بررسی اثر مکمل کروم بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های تخمیر شکمبه ای و خون بره های پرواری نژاد کرمانی انجام شد. در این پژوهش از 15 راس بره نر کرمانی با میانگین وزن اولیه 2/1 ± 9/31 کیلو گرم در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار به مدت 10 هفته شامل 2 هفته عادت پذیری و 8 هفته آزمایش استفاده شد. گروه های آزمایشی شامل گروه شاهد (فاقد مکمل کروم)، گروه تغذیه شده با مکمل کروم-متیونین به مقدار 5/1 میلی گرم در هر کیلو گرم خوراک (کروم-1) و گروه تغذیه شده با مکمل کروم-متیونین به مقدار 3 میلی گرم در کیلو گرم خوراک (کروم-2)، بودند. خوراک مصرفی به صورت روزانه اندازه گیری شد. در پایان پژوهش، آزمایش تعیین قابلیت هضم مواد مغذی خوراک به روش جمع آوری کل مدفوع انجام شد. نمونه مایع شکمبه برای اندازه گیری اسیدیته و نیتروژن آمونیاکی با استفاده از لوله مری جمع آوری شد. خون گیری از سیاهرگ وداجی در آخر دوره انجام شد و نمونه های سرم جهت آنالیز متابولیت های خون استفاده شد. نتایج آزمایش نشان دادند که افزودن مکمل کروم-متیونین به جیره بره های نر پرواری بر مصرف خوراک روزانه تاثیر معنی داری گذاشت (05/0>P). طبق این یافته ها، میانگین مصرف خوراک روزانه در بره های تغذیه شده با 5/1 میلی گرم (01/0P<) و 3 میلی گرم (01/0P<) کروم کمتر از گروه شاهد بود. وزن نهایی و متوسط افزایش وزن روزانه تحت تاثیر تیمار ها قرار نگرفت. با وجود این، تغذیه با 3 میلی گرم کروم-متیونین سبب کاهش ضریب تبدیل غذایی شد (05/0P<). تیمار های آزمایشی تاثیری بر قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی و الیاف نا محلول در شوینده خنثی (NDF) نداشتند، اما قابلیت هضم الیاف نا محلول در شوینده اسیدی (ADF) در گروه های دریافت کننده کروم بالاتر از شاهد بود (05/0>P). تغذیه بره ها با مکمل کروم تاثیری بر غلظت نیتروژن آمونیاکی و pH مایع شکمبه نداشت. همچنین، بین تیمار های آزمایشی تفاوتی از نظر مقادیر سرمی گلوکز، پروتئین تام، اوره و تری گلیسرید وجود نداشت. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از مکمل کروم به میزان 3 میلی گرم در کیلو گرم سبب بهبود بازده تبدیل غذایی بره های پرواری می شود. همچنین هر دو سطح مکمل کروم مصرف خوراک را کاهش و قابلیت هضم ADF را افزایش می دهند، اما تاثیری بر فراسنجه های تخمیر شکمبه ای و