حسین دوماری

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر استفاده از آویشن بر عملکرد، خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی در تراکم بالای گله، با استفاده از 216 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل 2×2 با 4 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح آویشن (صفر و 1/0 درصد) و دو سطح تراکم (تراکم پایین: 9 قطعه پرنده به ازای هر مترمربع و تراکم بالا: 18 قطعه پرنده به ازای هر مترمربع) بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک به صورت دوره ای اندازه گیری شدند. در پایان آزمایش (42 روزگی)، دو قطعه پرنده با وزن نزدیک به میانگین پن انتخاب و پس از خونگیری، جهت تعیین صفات مربوط به لاشه و کیفیت گوشت کشتار شدند. نتایج نشان داد که در دوره آغازین، پرندگان پرورش یافته تحت تراکم بالا، بیشترین مصرف خوراک و افزایش وزن بدن را نسبت به تراکم پایین پرورش داشتند (P<0.05). در دوره های رشد، پایانی و کل دوره، افزایش تراکم پرورش سبب کاهش معنی دار مصرف خوراک و وزن بدن و افزایش معنی دار ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با تراکم پایین شد (P<0.05). افزایش معنی دار غلظت گلوکز و هتروفیل و کاهش معنی دار غلظت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و لنفوسیت خون پرندگان پرورش یافته تحت تراکم بالا نسبت به تراکم پایین مشاهده شد (P<0.05). جوجه های پرورش یافته تحت تراکم بالا، کمترین وزن لاشه و سینه را در مقایسه با تراکم پایین داشتند (P<0.05)، اما وزن ران، کبد، بورس، طحال و چربی محوطه بطنی تحت تأثیر تراکم قرار نگرفتند (P>0.05). همچنین تراکم بالا سبب کاهش ظرفیت نگهداری آب و افزایش افت پخت و افت خونابه گوشت سینه شد (P<0.05). افزودن پودر آویشن سبب افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره های رشد، پایانی و کل دوره شد (P<0.05). همچنین تیمار حاوی آویشن سبب کاهش غلظت گلوکز و هتروفیل و افزایش غلظت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز، گلبول سفید و لنفوسیت خون شد (P<0.05). تغذیه پرندگان با جیره حاوی آویشن سبب افزایش معنی دار وزن لاشه، سینه و بورس شد (P<0.05). افزایش معنی دار ظرفیت نگهداری آب و کاهش معنی دار افت پخت، افت خونابه و تیوباربیتوریک اسید گوشت سینه در تیمار حاوی آویشن مشاهده شد (P<0.05). بنابراین، افزودن 1/0 درصد پودر آویشن می تواند اثرات منفی تراکم بالای گله بر عملکرد رشد، لاشه و متابولیت های خونی را کاهش دهد و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی پرورش یافته تحت تراکم بالای گله را بهبود بخشد.