حسین دوماری

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر استفاده از مکمل بتائین بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، متابولیت های خون و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی در تراکم بالای پرورش روی 216 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح فاکتوریل 2×2 با 4 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بود از 1- جیره بدون بتائین با 9 جوجه در هر واحد آزمایشی، 2- جیره بدون بتائین با 18 جوجه در هر واحد آزمایشی، 3- جیره حاوی 1/0 درصد بتائین و 9 جوجه در هر واحد آزمایشی و 4- جیره حاوی 1/0 درصد بتائین و 18 جوجه در هر واحد آزمایشی. نتایج آزمایش نشان داد که در تراکم بالا، خوراک مصرفی و افزایش وزن در دوره های رشد، پایانی و کل دوره به طور معنی داری کاهش یافتند (P≤0.05). افزودن 1/0 درصد بتائین، افزایش وزن را افزایش و ضریب تبدیل خوراک را کاهش داد (P≤0.05). با افزایش تراکم گله، وزن نسبی لاشه و سینه جوجه های گوشتی کاهش یافت (P<0.05)، اما اثر تراکم گله بر وزن نسبی ران، کبد، بورس، طحال و چربی بطنی معنی دار نبود. مکمل بتائین وزن نسبی لاشه و سینه را افزایش داد. گلوکز خون با افزایش تراکم گله افزایش یافت، اما گلوتاتیون پراکسیداز خون کاهش یافت. اثر تراکم گله بر درصد لنفوسیت و هتروفیل خون نیز معنی دار بود، به طوریکه با افزایش تراکم گله، درصد هتروفیل افزایش و لنفوسیت کاهش یافت (P<0.05). افزودن بتائین منجر به کاهش گلوکز و هتروفیل و افزایش گلوتاتیون پراکسیداز و لنفوسیت خون شد. با افزایش تراکم گله، افت پخت افزایش و ظرفیت نگهداری آب گوشت کاهش یافت (P<0.05)، درحالیکه افزودن بتائین منجر به افزایش ظرفیت نگهداری آب و کاهش افت خونابه و پخت گردید (P<0.05). طبق نتایج این آزمایش، افزودن مکمل بتائین به جیره می تواند راهکار مناسبی جهت رفع اثرات منفی افزایش تراکم گله با بهبود عملکرد رشد، متابولیتهای خونی و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی باشد.