حسین دوماری

به منظور بررسی منابع مختلف روغن (آفتاب گردان، کلزا، کنجد و سویا) بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی در شرایط عادی، یک آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی روی 160 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 انجام شد. صفات عملکردی شامل میزان مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی به صورت دوره ای اندازه گیری شدند. در پایان آزمایش از هر تکرار دو پرنده با وزن نزدیک به میانگین گروه انتخاب و پس از خونگیری از ورید بال، کشتار و صفات مربوط به لاشه جوجه های گوشتی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد اثر منابع مختلف روغن بر مصرف خوراک نبود. در دوره آغازین بهترین وزن با جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کلزا مشاهده شد (P≤0.05). در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد و کلزا به طور معنی داری افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک بهتری را در مقایسه با جوجه های تغذیه شده با دیگر منابع روغن نشان دادند (P≤0.05). بالاترین وزن نسبی لاشه، سینه و ران و کمترین چربی محوطه بطنی در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد مشاهده شد (P≤0.05). اثر تیمارها بر متابولیت های خون شامل تری گلیسرید، گلوکز، LDL و HDL معنی دار نبود، ولی کلسترول سرم خون در جوجه های تغذیه شده با روغن کنجد به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (P≤0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که روغن کنجد وکلزا در مقایسه با روغن سویا و آفتابگردان منجر به بهبود عملکرد رشد، وزن لاشه و سینه گردیدند و روغن کنجد منجر به کاهش کلسترول خون و چربی بطنی گردید.