بهاره پارسامطلق

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط وسمه و چای ترش بر مدیریت علف های هرز، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان در سال زراعی 95–1394اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سری های افزایشی کاشت وسمه و چای ترش به نسبت های ,H100:I50 ,I100:H100 H50:I100 و سری جایگزینی با نسبت I50:H50 و کشت خالص وسمه I100 و چای ترش H100 بودند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد چای ترش (1114 کیلوگرم در هکتار) در تیمارI100:H100 مشاهده شد. تراکم علف هرز تاج خروس در نسبت های اختلاط I100:H100، I50:H100 و I100:H50 به ترتیب 44/57، 5/81 و 38/70 درصد نسبت به کشت خالص کاهش نشان داد. بیشترین تراکم علف هرز اویارسلام در کشت خالص H100 کشت خالص I100 و نسبت کاشت جایگزینی I50:H50 بود که با سایر تیمارها تفاوت معنی دار داشت. تراکم سایر علف های هرز در نسبت های کشت مخلوط I100:H100، I50:H100، I100:H50 ، I50:H50 به ترتیب 7/77، 22/48، 88/51 و 4/44 درصد نسبت به کشت خالص کاهش یافت. میزان زیست توده علف های هرز در نسبت های کاشت I50:H100، I100:H50 و I100:H100 در مقایسه با کشت خالص به ترتیب 44/25، 38/23 و 98/15 درصد کاهش یافت. کم ترین وزن زیست توده علف های هرز (84 گرم در متر مربع) در نسبت کاشت I100:H100 مشاهده شد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق به نظر می رسد در شرایط کشت خالص و همچنین کشت مخلوط I50:H50 آشیان اکولوژیک بیشتری نسبت به شرایط کشت افزایشی در اختیار علف های هرز قرار دارد. مقادیر نسبت برابری زمین در تمامی تیمارهای کشت مخلوط بزرگ تر از واحد بود و بالاترین میزان آن (6/2) به I100:H100 تیمار تعلق داشت که نشان دهنده ی سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص است.