بهاره پارسامطلق

به منظور بررسی اثر محلول پاشی ملاتونین بر عملکرد و برخی ویژگی های اکوفیزیولوژیک کنجد تحت شرایط رطوبتی، پژوهشی به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در منطقه رودبار سال زراعی 1402-1401 انجام شد. تنش خشکی در چهار سطح (شاهد به صورت آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی، گلدهی و رشد رویشی +گلدهی) به عنوان کرت های اصلی و محلول پاشی گیاهان با ملاتونین در سه سطح صفر، 5/0 و یک میلی مولار به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد زمان قطع آبیاری بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، قطر ساقه اصلی، تعداد کپسول در بوته، وزن کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن دانه در بوته، وزن خشک بوته، عملکرد زیست توده و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اعمال تنش رطوبتی در مرحله رویشی+گلدهی، وزن کپسول، ععملکرد روغن، عملکرد دانه و ارتفاع ساقه به ترتیب 60، 50، 39 و 43 درصد نسبت به شرایط آبیاری کامل کاهش داد. علاوه بر آن محلول پاشی ملاتونین یک میلی مولار وزن هزار دانه، عملکرد روغن، عملکرد زیست توده را در شرایط تنش رطوبتی در مرحله رویشی 34، 32 و 88 درصد نسبت به گیاهان بدون محلول پاشی ملاتونین افزایش داد.