بهاره پارسامطلق

به منظور بررسی اثر منابع مختلف کود نیتروژن بر فراوانی نسبی، تراکم و زیست توده مزرعه گلرنگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار واقع در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه جیرفت در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. عامل اول در دو سطح شامل مصرف کود دامی و عدم مصرف کود دامی و عامل دوم شامل منابع مختلف کود نیتروژن در پنج سطح شاهد، کود اوره، کود اوره با پوشش گوگرد، نیترات آمونیوم، نیتروکسین و نانو نیتروژن بود. نتایج نشان داد در هر سه مرحله نمونه برداری علف های هرز شبدر و اویارسلام بیشترین و پنجه مرغی و ترشک کمترین فراوانی نسبی را دارا بودند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین زیست توده علف هرز شبدر در مرحله اول در تیمار مصرف کود دامی به همراه کودهای شیمیایی اوره (04/17 گرم) و کمترین زیست توده در تیمار های عدم مصرف کود دامی در شاهد (47/6 گرم) و کود نانو نیتروژن (63/4 گرم) حاصل شد. میزان شاخص تنوع شانون و مارگالف به ترتیب در مرحله اول نمونه برداری 96/0و 94/0، مرحله دوم نمونه برداری 79/0 و 06/1 و مرحله سوم نمونه برداری 63/0و11/1 در تیمار مصرف کود دامی نسبت به عدم مصرف کود دامی بیشتر بود و منابع کودی اوره و اوره با پوشش گوگرد نسبت به سایر تیمارها از شاخص تنوع علف هرز بیشتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می شود به منظور جلوگیری از هجوم علف های هرز و رقابت با گیاه هدف، از منابع زیستی نیتروژن استفاده گردد.