بهاره پارسامطلق

توسعه سریع تکنولوژی های جدید، با برخی مشکلات زیست محیطی از جمله آلودگی خاک، آب و هوا همراه است. آلوده شدن خاک بوسیله فلزات سنگین ساختار و تنوع زیستی بوم نظام خاک را برهم می زند. دوام بلندمدت زیستی و باقی ماندن در خاک، سبب انباشته شدن این فلزات در زنجیره های غذایی و در نتیجه تأثیرهای منفی بالقوه برای سلامت انسان می شود. میزان دسترسی به این فلزات، به نوع گیاه و میزان مورد نیاز آنها به عنوان ریز مغذی و قابلیت گیاهان برای تنظیم کارآمد متابولیسم آن ها از طریق ترشح اسیدهای آلی یا پروتون ها به محیط ریشه بستگی دارد. علاوه بر این، خصوصیات خاک بر میزان تحرک این فلزات و بنابراین تنظیم میزان آزادسازی آنها در محلول خاک مؤثر است. گیاه پالایی از روش های نوین در پاکسازی خاک از فلزات سنگین می باشد. گیاه پالایی از جمله روش های پیشنهادی است که با انباشت عناصر سنگین در اندام هوایی گیاهان، خروج این عناصر از خاک های آلوده را امکان پذیر می کند.مکانیزم های گیاه پالایی شامل فیلتراسیون در ناحیه ریشه، تثبیت گیاهی، حذف استخراجی در گیاه، تبخیر گیاهی، کاهش گیاهی و کاهش در ناحیه ریشه گیاه می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کاربرد گیاهان به عنوان پالاینده فلزات سنگین است.