بهاره پارسامطلق

به منظور ارزیابی پاسخ فیزیولوژیکی توت فرنگی "رقم پاروس" در برابر بهبود دهنده های زیستی و شیمیایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه جیرفت در سال 1400-1399 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پوتریسین در دو سطح 0 و 5/1 میلی مولار و قارچ مایکوریزا در دو سطح 0 و 30 گرم مایه قارچ بود. صفاتی از قبیل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید کل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد استفاده همزمان قارچ مایکوریزا و آمینواسید پوتریسین تاثیر معنی داری بر مقدار رنگدانه های فتوسنتزی داشت در حالیکه کاربرد هر یک به تنهایی تفاوت معنی داری با شاهد نشان نداد. کاربرد همزمان قارچ مایکوریزا و آمینواسید پوترسین مقدار کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید را به ترتیب 40، 33، 36 و 35 درصد نسبت به شاهد افزایش داد.