مسلم بسیج

نانوامولسیون یکی از کارآمدترین انواع فرمولاسیون برای رسیدن به هدف رهاسازی کنترل شده اسانس ها است. در این تحقیق به منظور نشان دادن اثر رهاسازی کنترل شده، روند تغییرات سمیت تدخینی اسانس ها و نانواسانس های پوست پرتقال و نارنگی در 24 و 48 ساعت، روی دو آفت انباری شپشه آرد T. confusum و شپشه برنج S. oryzae مورد مطالعه قرار گرفت. اسانس ها به روش تقطیر آبی از پوست پرتقال و نارنگی استخراج شده و با کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC-MS) محتوای آن ها مورد تحلیل قرار گرفت. برای تبدیل اندازه ذرات اسانس به مقیاس نانومتر از دستگاه تولید امواج مافوق صوت پروب دار (UPS) و برای تعیین اندازه نانوذرات، از دستگاه پراکندگی دینامیکی نور (DLS) استفاده گردید که برای هر دو نانوامولسیون، 65 نانومتر برآورد گردید. بر پایه آزمایش های مقدماتی، هشت غلظت (5، 10، 15، 20، 25، 50، 75 و 95 میکرولیتر) از اسانس ها و نانواسانس ها تهیه گردید و جهت ارزیابی سمیت تدخینی مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش های زیست سنجی در دمای 1±27 درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی 5±65 درصد و 3 تکرار مستقل در زمان های 24و 48 ساعت صورت پذیرفت. سمیت تدخینی اسانس ها در 24 ساعت بیشتر بود در حالیکه نانواسانس ها در 48 ساعت کارایی بیشتری از خود نشان دادند. بیشترین مرگ و میر شپشه آرد و شپشه برنج به ترتیب 90 و 67/96 درصد مربوط به نانواسانس پرتقال در زمان 48 ساعت و غلظت 95 میکرولیتر مشاهده شد. نتایج این آزمایش، بهبود رهاسازی نانواسانس ها در زمان 48 ساعت، با وجود کمتر بودن تاثیر آن ها در 24 ساعت نسبت به اسانس های فرموله نشده را در عمل آشکار ساخت.