چکیده
محاسبه احتمال خرابی سازه ها با توجه به کم بودن این احتمال مساله ای چالش بر انگیز است. از آنجا که معمولا تعداد زیادی متغیرهای تصادفی در یک مساله تحلیل قابلیت اعتماد مهندسی دخیل هستند، استفاده از روش های شبیه سازی مونت کارلو اجتناب ناپذیر است. نمونه گیری اهمیت محور، نمونه گیری جهتی، نمونه گیری خطی و نمونه گیری زیرمجموعه ای از شناخته شده ترین روشهای پیشرفته مونت کارلو هستند. روش نمونه گیری خطی در برآورد احتمالات خرابی کوچک و توابع حالت حدی نسبتا خطی کارآمد است. در این مقاله، این روش با تطبیق تدریجی جهت نمونه گیری با تابع حالت حدی عملکرد بهبود می یابد. در ادامه عملکرد روش تطبیقی پیشنهادی در مقایسه با روش مونت کارلوی خام و روش غیر تطبیقی برای تحلیل اعتمادپذیری چند مساله تحلیلی و کاربردی بررسی می شود. نتایج نشان می دهند که روش تطبیقی با دقت مشابه، هزینه محاسباتی کمتری نسبت به روش غیر تطبیقی دارد.