سعید برخوری

شاخص کیفیت آب زیرزمینی، ترکیب داده های آب با کیفیت های مختلف در دسترس را به شکلی قابل درک در می آورد. این شاخص ارائه دهندۀ روشی برای مختصرسازی شرایط کلی کیفیت آب است که می تواند به خوبی ارائه شود و به درک این مسئله که آیا کیفیت کلی آب زیرزمینی خطری بالقوه برای استفاده های مختلف آب است یا خیر، کمک می کند. در نهایت این روش به ارزیابی آسیبپذیری آبخوان و نشان دادن موفقیت در حفظ و بهبود آن کمک می کند. هدف از این مطالعه تعیین نوع تیپ و رخساره آب زیرزمینی در دشت شهربابک است و همچنین تعیین کیفیت آن از نظر شرب بررسی گردید. برای این منظور از 18 حلقه چاه مربوط به سال 1395 استفاده شد. همچنین برای بررسی و ارزیابی هیدروشیمیایی کاتیون های اصلی (Ca2+, Mg2+ Na+,K+) و آنیون های اصلی(HCO3-, SO42-, CL-) و همچنین پارامترهای (EC و TDS) استفاده شدند. تعیین تیپ و رخساره آب با استفاده از تجزیه و تحلیل غلظت آنیون ها و کاتیون ها در هر چاه و به کمک نمودار های کالینز و شعاعی انجام شد. نتایج نشان داد که تیپ غالب منطقه کلروره و رخساره غالب آن سدیک می باشد. همپنین با استفاده از نمودار شولر وضعیت آب از نظر شرب بررسی شد که نتایج نشان داد که اغلب چاه ها دارای کیفیت نامناسب جهت شرب می باشند که ناشی از بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و همچنین سازندهای موجود در منطقه می باشد.