ملیحه امینی

در تغذیه هر گیاه باید عناصر غذایی به اندازه کافی در دسترس باشد، زیرا در حالت عدم تعادل تغذیه ای، با افزودن مقداری از یک عنصر، نه تنها افزایشی در عملکرد رخ نمی دهد بلکه اختلال در رشد گیاه نیز ایجاد خواهد شد که نهایتاً منجر به افت محصول می شود. عناصر غذایی ضروری مورد نیاز گیاه به دو دسته عناصر ضروری کم مصرف (آهن، منگنز، روی، مس، بُر، مولیبدن، کلر و . . .) و عناصر ضروری پرمصرف (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، گوگرد و . . .) تقسیم می شوند. این عناصر که مورد نیاز گیاهان هستند در صورت استفاده بیش از حد نه تنها موجب افزایش رشد و عملکرد گیاه نمی گردند بلکه به عنوان مانعی در رشد و نمو گیاهان و حتی بازدارنده رشد نیز خواهند بود. بنابراین در صورت استفاده از کودها و مکمل های غذایی باید به میزان نیاز گیاه به عناصر موردنظر نیز توجه کردد تا پدیده پرغذایی موجب اختلال در رشد گیاه نگردد.