ملیحه امینی

زمینه و هدف: آلودگی آب به فلزات سنگین یکی از معضلات مهم محیط زیستی است که با ایجاد بیماری های جدی، زندگی و سلامتی انسان ها را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا ضروری است که حضور آن ها در محیط کنترل شود. علیرغم استفاده زیاد فلز روی در صنایع و آلودگی منابع آبی توسط پساب های حاوی آن و مشکلات ناشی از حضور این فلز در آب های آشامیدنی، تحقیقی در رابطه با استفاده از نانوذرات کیتوسان که برگرفته از پسماند کارگاه های تکثیر و پرورش ماهی و میگو هست برای حذف بهینه این فلز از منابع آبی، انجام نگرفته است. روش بررسی: تحقیق حاضر در سال 1398 در دانشگاه جیرفت انجام شد و در آن حذف فلز روی از فاضلاب صنایع با استفاده از نانوکامپوزیت کیتوسان اکسید گرافن تحت تاثیر فاکتورهای pH، غلظت نانوکیتوسان، غلظت فلز روی و مدت زمان تماس بر ظرفیت جذب این فلز تعیین گردید. محدوده متغیرها 7-2 برای pH، g/l 5/0-01/0 غلظت نانوکیتوسان، mg/l 200-10 غلظت روی و 420-30 دقیقه زمان تماس بودند. یافته ها: براساس نتایج در pH برابر 4، غلظت جاذب g/l 01/0، غلظت یون رویmg/l 200 و زمان تماس 420 دقیقه، بالاترین ظرفیت جذب mg/g 2/89 به دست آمد. عملیات بازجذب و استفاده دوباره از جاذب نیز انجام و پس از 4 تکرار در فرآیند جذب، ظرفیت جذب مقدار 35/19 به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: براساس یافته ها نانوکامپوزیت کیتوسان اکسید گرافن جاذبی موثر با قابلیت جذب بالای فلز روی می باشد.