چکیده
امروزه بدلیل مشکلات زیست محیطی ناشی از کاربرد ترکیبات شیمیایی تحقیقات در زمینه روش های جایگزین از اولویت خاصی برخوردار است. آفتابدهی خاک بعنوان یک روش فیزیکی در کنترل بیمارگرهای خاکزی و همچنین کاربرد عوامل بیوکنترل بخصوص عوامل باکتریایی از اهمیت خاصی برخوردارند. در این پژوهش باکتری هایی از جنس سودوموناس از خاک مزارع جداسازی و شناسایی شدند. غربال این جدایه ها برای پیدا کردن جدایه های موثر در محیط آزمایشگاه با آزمون ایجاد هاله بازدارنده و تولید ترکیبات فرار انجام شد. جدایه های موثر در شرایط گلخانه علیه بیمارگر ارزیابی شدند و نهایتا جدایه 33C برای کاربرد ترکیبی با آفتابدهی انتخاب شد. بررسی کاربرد ترکیبی جدایه C33 با آفتابدهی نشان داد که کاربرد این جدایه همراه با آفتابدهی موثرترین تیمار در کاهش بیماری بود. می توان توصیه کرد که از این جدایه بعد از اعمال پوشش پلاستیک استفاده شود.