محسن (اکبری زاده)بتلاب اکبرآبادی

ژاله اصفهانی ازشاعران متعهد،انقلابی و وطن خواه دوران معاصر است که با توجه به اهمیت وجایگاهی که در ادبیات معاصر به ویژه در ادبیات پایداری دارد هرگونه تحقیق درباره ی او وشعرش می تواند ضروری ومفید باشد. یکی از مهمترین شاخصه سبکی ژاله اصهانی، پیوند تخیل با اجتماعیات است و همین امر شعر وی را به شعری اجتماعی تبدیل کرده است. بر همین اساس این مقاله در پی نشان دادن فرایند اجتماعی شدن احساسات رمانتیک در اشعار این شاعر است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که رمانتیسم موجود دراشعار ژاله اصفهانی بیشتر بر مولفه های رمانتیسم اجتماعی وانقلابی تاکید می کند به گونه ای که می توان گفت رمانتیسم فردی موجود دراشعار اصفهانی به جز بخش طبیعت گرایی اشعارش که مهم ترین بخش رمانتیسم فردی او محسوب می شود باقی مولفه های فردی آن درنوستالژی ،قهرمان گرایی واساطیرخلاصه می شود.اما رمانتیسم اجتماعی انقلابی یا جامعه گرای شعرژاله شامل مولفه هایی چون : میهن دوستی، همدردی با محرومان، دعوت به انسانیت، دعوت به صلح وزندگی عاری از خشونت و... می باشد.این تحقیق بر اساس مجموعه شعر ژاله اصفهانی (اگرهزار قلم داشتم) وبه روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.