امین دهقانی

با توجه به شرایط نامساعد روستاهای شهرستان جوانرود به لحاظ نرخ بیکاری بالا و فقر روستاییان که تبعات منفی بسیاری را به دنبال دارد، هدف از پژوهش حاضر سنجش وضعیت شاخص های کارآفرینی در بین روستاییان شهرستان جوانرود و همچنین شناسایی تعیین کننده ها و راهکارهای توسعه کارآفرینی در سکونتگاه های روستایی شهرستان مذکور است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کمی بوده که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستان خانوار روستایی شهرستان جوانرود تشکیل می دهد و با توجه به محدودیت های پیش رو، محققان با استفاده از فرمول کوکران، 356 نفر از آن ها را به عنوان نمونه آماری برآورد کرده اند. نتایج پژوهش نشان داد وضعیت روستاییان شهرستان جوانرود به لحاظ دارا بودن مشخصه های کارآفرینی، با میانگین 327/3، در وضعیت مناسبی قرار دارند و روستاییان شهرستان جوانرود در میان 12 مشخصه کارآفرینی، به لحاظ سه ویژگی پشتکار، انرژی بالا و مردم داری به ترتیب با ضریب تغییرات 178/0، 191/0 و 205/0 دارای بهترین وضعیت و به لحاظ سه ویژگی خطرپذیری، نوآوری و پیشقدمی به ترتیب با ضریب تغییرات 540/0، 430/0 و 426/0، ضعیف ترین وضعیت را دارند. نتایج شناسایی تعیین کننده های توسعه کارآفرینی در محدوده مورد مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد پنج عامل اقتصادی، مدیریتی ـ آموزشی، زیرساختی، اجتماعی ـ فرهنگی و محیطی، توانسته اند حدود 5/66 درصد واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند. نتایج اولویت بندی راهکارهای عملیاتی روستاییان جهت توسعه کارآفرینی در سکونتگاه های روستایی شهرستان جوانرود نشان داد سه راهکار "تخصیص منابع مالی با شرایط اخذ و بازپرداخت مناسب به روستاییان جهت توسعه فعالیت های کارآفرینی"؛ "حمایت مالی مستقیم بخش دولتی و خصوصی از روستاییان جهت کاهش خطر ورشکستگی" و "تضمین خرید تولیدات روستاییان حداقل در مراحل اولیه شروع فعالیت کارآفرینی" به ترتیب با 194، 169 و 158 بار تکرار، مهم ترین راهکارهای روستاییان جهت توسعه کارآفرینی بوده اند.