امیررضا امیرمیجانی

قارچ های میکوریز از جمله مهم ترین میکروارگانیسم های خاک و همزیست ریشه بیش از 80 درصد گیاهان هستند. واژه میکوریز بیانگر یک همزیستی مسالمت آمیز بین قارچ و گیاه است. در این همزیستی تبادل مواد غذایی بین قارچ و گیاه به صورت انتقال ترکیبات آلی حاصل از فتوسنتز از گیاه به قارچ و تسهیل در جذب آب و مواد غذایی معدنی توسط قارچ از خاک به گیاه صورت می گیرد. در این تحقیق اثر تلقیح نشاهای پیار با قارچ میکوریز آربوسکولار و نقش آنها در بهبود شرایط رویشی و عملکرد گیاه پیاز در سال زراعی 99- 98 در شهرستان جیرفت در رقم مینروا مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از ترکیب چهار گونه قارچ میکوریز شامل R. intraradices، Rhizophagus iranicus, Glomus caledonium و Funneliformis mosseae در تلقیح نشاهای پیاز استفاده شد. نشاها به صورت شاهد (بدون میکوریز)، بذر مال (بذر آغشته با میکوریز)، خاک کاربرد (کاشت بذر در خاکی حاوی اینوکلوم میکوریزی) تهیه شدند. پس از گذشت 3-2 ماه و رسیدن به مرحله نشایی، نشاها به مزرعه اصلی منتقل شدند. هنگام انتقال نشا به مزرعه از ریشه آنها نمونه برداری انجام شد و پس از رنگ آمیزی میزان کلنیزاسیون ریشه ها توسط قارچهای میکوریز مورد بررسی قرار گرفت. پس از گذشت مرحله داشت و رسیدن محصول بوته ها برداشت شدندو فاکتورهای رویشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از قارچ های میکوریز در بهبود شرایط رشدی و عملکرد محصول موثر است.