سعید امیرحاجلو

حیات شهر سیرجان دست کم از دوران ساسانی آغاز شده و با چند جابجایی و اوج و فرود تا عصر حاضر تداوم یافته است. سیرجان از دوره ساسانی تا سده چهارم هجری، کرسی کرمان و پررونق بود. پس از آن، با انتقال کرسی به بَردسیر، از رونق سیرجان کاسته شد. اما در عصر تیموری رونق گذشته را بازیافت. قلعه سنگ در غرب شهر کهن سیرجان، دربردارندة آثاری از دوران تیموری و نقطه کانونی سیرجان در این عصر بوده است. در بررسی های باستان شناسیِ محوطه، سفال دوران ساسانی، صدراسلام، سلجوقی، ایلخانی، صفوی و چند قطعه ابزار سنگی از نوع تیغه و ریزتیغه شناسایی شد. فعالیت های باستان شناسی در این محوطه به دو دلیل اهمیت داشت؛ نخست، اهمیت داده های باستان شناسی آن و دوم، پیشروی منازل و باغات روستای عزت آباد به محوطة این شهر و خطر تخریب های بیشتر. بر این اساس، نخستین فصل کاوش در قلعه سنگ به پیشنهاد مهری جوادی کارشناس ارشد باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی کرمان و مجوز شماره 3173/00/943141 به تاریخ 12/5/1394 از پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی کشور صورت گرفت. این طرح از 20 مهر 1394 آغاز و در 30 آبان 1394 به پایان رسید.