|
Title
|
زمين ساخت و نقش آن در استقرار و پراكنش محوطه هاي باستاني دشت جيرفت
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
زمين ساخت،زمين باستان شناسي،دشت جيرفت،
|
|
Abstract
|
باستا نشناسان براي تبيين، تفسير و تحليل مسائل باستاني و شناخت دقيق آنها نيازمند علوم مختلفي هستند تا به كمك آنها بتوانند چهر ه واقعي تمدنهاي باستاني را آ نچنان كه بوده بشناسند. دشت جيرفت از اطراف توسط كوه هاي جبال بارز در شرق و شمال شرقي، بحرآسمان از شمال، نرمان و بانه هورا از غرب احاطه شده و به صورت يك فرورفتگي از مواد آبرفتي پر شده كه ضخامت آن در بخش هاي مركزي به 300 متر مي رسد و جزئي از حوزه رسوبي ايران مركزي محسوب مي شود. در اين تحقيق روش پژوهش، توصيف تحليلي است. در اين پژوهش، پس از ترسيم وضعيت منطقة مورد مطالعه با جمع آوري اطلاعات حاصل زمين شناسي و زمين ساخت منطقه ، پراكندگي سايتهاي باستاني را نسبت به گسلها و زمين ساخت بررسي مي كند. حاشيه شمال و شرق دشت جيرفت توسط سنگ هاي آذرين (گرانيت، گرانوديوريت و ديوريت) رسوبات آبرفتي و مخروط افكنه هاي كواترنري مشخص مي شود. در حاشيه غربي، مخروط افكنه هاي جوان دوران كواترنر و سنگ هايي از قبيل ماسه سنگ و كنگلومراي نئوژن مشاهده مي شود. از لحاظ تكتونيكي قرار گرفتن منطقه در مجاورت كمربند اروميه – دختر، زون سنندج – سيرجان، زون زاگرس و منطقه جازموريان باعث شده كه گسل هاي متعددي در ارتفاع هاي مختلف در اين منطقه و يا در نزديكي آن وجود داشته باشد.گسلها در مناطق خشك و نيمه خشك مثل دشت جيرفت محل بالا آمدگي آب زيرزميني و نقطه تلاقي توده سخت زيرين با سطح زمين است، بنابراين در حاشيه گسلها منابع آب به فراواني در دسترس بوده در نتيجه بسياري از سكونتگاههاي انساني باستاني براي دسترسي به اين منابع آب در حواشي و مناطق مجاور گسلها در دشت جيرفت استقرار يافته اند.
|
|
Researchers
|
Keramat Nezhad Afzalii (First researcher)
|