محمد سادات حسینی

ظاهر و کیفیت توت فرنگی در طی بلوغ و پس از برداشت به سرعت تغییر می کند. با این حال، اطلاعات محدودی در مورد تغییرات متابولیت های مرتبط با کیفیت توت فرنگی در طی مدت انبارداری وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر ملاتونین و سالیسیلیک اسید بر خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی میوه توت فرنگی رقم سابرینا انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل غلظت های مختلف ملاتونین (0، 5/0 و 1 میکرومولار بر لیتر)، سالیسیلیک اسید (0، 1 و 2 میلی مولار بر لیتر) و ترکیب آن ها و فاکتور دوم زمان انبارداری (قبل از تیمار، 5 و 10 روز) نگهداری در دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95 درصد بود. نتایج نشان داد با افزایش زمان نگهداری سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث کاهش یافتند اما صفاتی مثل اسیدیته آبمیوه، شاخص طعم، آنتوسیانین کل، محتوای فنل کل، محتوای فلاونوئیدها، ظرفیت آنتی اکسیدانی، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز افزایش یافتند. تیمار ترکیبی ملاتونین 1 میکرومولار و سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار موجب افزایش ویتامین ث شد. بیشترین مقدار آنتوسیانین کل در پایان دوره انبارداری و بیشترین مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی در روز پنجم انبارداری در میوه های تیمار شده با ملاتونین 1 میکرومولار و سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار مشاهده شد. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم کاتالاز و فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار ملاتونین 1 میکرومولار و سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار در روز پنجم انبارداری و کمترین مقدار آن ها در نمونه های روز اول مشاهده شد. بیشترین مقدار آنزیم پراکسیداز در تیمار ترکیبی ملاتونین 1 میکرومولار و سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار در روز دهم انبارداری و کمترین مقدار آنزیم پراکسیداز در نمونه های روز اول مشاهده شد. در کل، بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد تیمار ترکیبی ملاتونین و سالیسیلیک اسید برای انبارداری میوه های توت فرنگی توصیه می شود.