چکیده
استرس گرمایی چالش قابل توجهی برای تولید گوشت گاو ایجاد می کند و تأثیر منفی بر رفاه حیوانات، بهره وری و سود کلی گله دارد. افزایش فرکانس و شدت امواج گرما ناشی از تغییرات آب و هوایی، درک مکانیسم های ژنتیکی زیرساختی تحمل به استرس گرمایی در گاو را ضروری کرده است. این مقاله به طور سیستماتیک به شناسایی و توصیف ژن های کاندید مرتبط با مقاومت در برابر استرس گرمایی در گاوهای گوشتی می پردازد و نقش حیاتی این ژن ها را در سازگاری های فیزیولوژیکی و متابولیکی لازم برای بقا در دماهای بالا بررسی می کند. ادغام ابزارهای پیشرفته ژنومی، نظیر مطالعات انجمن گسترده ژنوم (Genome-wide association study) و تحلیل های رونویسی، به طور چشمگیری به کشف این ژن های کاندید سرعت بخشیده است. این روش های ژنومی امکان شناسایی نشانگرهای ژنتیکی مرتبط با تحمل استرس گرمایی را فراهم می آورند و بینش های ارزشمندی برای توسعه استراتژی های اصلاح نژاد انتخابی به منظور افزایش مقاومت در برابر استرس گرمایی در جمعیت گاوهای گوشتی ارائه می دهند. در این راستا، ژن های کلیدی مانند پروتئین های شوک حرارتی (Heat Shock Proteins)، میوستاتین (Myostatin)، لپتین (leptin) و کالمودولین (Calmodulin) به طور خاص بررسی می شوند. پروتئین های شوک حرارتی به عنوان عوامل حیاتی در کاهش آسیب های سلولی در دوره های استرس حرارتی عمل می کنند، در حالی که میوستاتین با تنظیم رشد عضلانی و تعادل انرژی در دام ها ارتباط دارد. همچنین، لپتین در تنظیم اشتها و حفظ هموستاز انرژی نقش مهمی ایفا می کند که در شرایط استرس گرمایی بسیار ضروری است. کالمودولین نیز در مسیرهای سیگنال دهی کلسیم که برای فرآیندهای فیزیولوژیکی تحت تأثیر چالش های حرارتی حیاتی هستند، دخالت دارد. هدف از این تحقیق، ارائه یک نگرش اجمالی به شناسایی و بررسی ژن هایی است که می توانند به بهبود سازگاری گاوهای گوشتی در برابر تنش های گرمایی کمک کنند. با توجه به اهمیت روزافزون تغییرات اقلیمی و تأثیر آن بر صنعت دامپروری، شناخت دقیق این ژن ها و نقش آن ها در بهبود عملکرد اقتصادی و تولیدی گاوهای گوشتی، برای توسعه راهکارهای موثر در مدیریت تنش گرمایی ضروری است. با بهره گیری از این منابع ژنتیکی، پرورش دهندگان قادر خواهند بود گاوهایی را پرورش دهند که برای مقابله با اثرات منفی استرس گرمایی بهتر مجهز شده اند و در نهایت به توسعه سیستم های پایدار تولید گوشت گاو کمک کنند. این مطالعه بر اهمیت ادامه تحقیقات در زمینه پایه های ژنتیکی تحمل گرما به عنوان یک مؤلفه اساسی در برنامه های اصلاح نژاد دام در آینده تأکید می کند و بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های فیزیولوژیکی فراهم می آورند که به گاوها کمک می کند با دماهای بالا سازگار شوند.