مجتبی سلیمانی ساردو

تغییر کاربری اراضی در دهه های اخیر، یکی از مهم ترین مسائل منابع طبیعی و هشداری جهت بر هم زدن تعادل اکوسیستم و در نهایت تخریب اراضی به شمار می رود. امروزه، تکنولوژی سنجش از دور به جهت ارائه تصاویر رقومی با وسعت مکانی و تنوع زمانی بالا، کمک شایانی به محققین در جهت پایش و بررسی روند این تغییرات نموده است. در پژوهش حاضر، نقشه کاربری اراضی کشاورزی در حوضه فاریاب شرقی در جنوب استان کرمان به کمک روش طبقه بندی نظارت شده و الگوریتم بیشترین شباهت و با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 5 و 8، و پس از انجام مراحل پیش پردازش، برای سال های 2000 و 2016 استخراج گردید. یافته های این تحقیق نشان داد که روند تغییر سطح زیرکشت اراضی کشاورزی از سال 2000 تا 2016 به ترتیب از 6562 هکتار تا 8120 هکتار افزایش نموده است که به سبب افزایش جمعیت و رفع معضل اشتغال و با اتکا به برداشت از منابع آب زیرزمینی و تبدیل اراضی مرتعی به اراضی کشاورزی حاصل شده است. بدیهی است که این رویه با توجه به برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی و افت سطح آب در آبخوان ها به سبب بیلان منفی آنها، شرایط پایداری را در پی نخواهد داشت و نیازمند اتخاذ برنامه های مدیریتی جهت کنترل سیر تغییر کاربری اراضی در منطقه می باشم. از این رو، لزوم برنامه ریزی علمی و منطقی به منظور مدیریت بهینه فعالیت های کشاورزی در منطقه متناسب با ذخایر آبی و دیگر شاخص های اکولوژیک، امری ضروری به نظر می رسد.