مجتبی سلیمانی ساردو

بهره گیری از روش های نوین آبیاری علاوه بر ضرورت بکارگیری فن آوری و تجهیزات نوین، ارتقای دانش و توانمندسازی گروه های هدف، تخصیص اعتبارات لازم، تحقیق و توسعه، ترویج و توسعه و موارد دیگری از این قبیل، مستلزم پایش و ارزیابی مستمر در نحوه بهره برداری و نگهداری این سامانه ها و همچنین رفع موانع و چالش ها و تقویت و بهبود آن است. این مهم حداقل از چهار بعد فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی حائز اهمیت بوده و از این رو نیازمند بررسی و ارزیابی آن، طی دوره و بازه های زمانی لازم است. بنابراین هدف از این مطالعه تبیین فرصت ها و چالش های موجود و پیش روی در ابعاد فوق الذکر است تا راهنمای بهبود روند توسعه سامانه های نوین آبیاری طی سال های آتی قرار گیرد.به ویژه در آستانه ورود به برنامه هفتم توسعه، چراغ راه برنامه ریزان، محققان، پژوهش گران، مدیران و کارشناسان اجرائی خواهد بود تا در فرایند توسعه، از آن بهره گیری نمایند. این ارزیابی جامع با مشخص نمودن نقاط ضعف و قوت برای نخستین بار در کشور در زمینه سامانه های نوین آبیاری صورت می گیرد و لذا از اهمیت بسیاری برخودار بوده و نتایج آن مورد بهره برداری متعددی قرار خواهد گرفت.