مجتبی سلیمانی ساردو

با توجه به اهمیت گیاه دارویی آویشن باغی(.Thymus vulgaris L) و اثر عصاره جلبک دریایی و اسید سالسیلیک در افزایش مقاومت به خشکی در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1399 انجام شد. تیمار خشکی در سه سطح 100 درصد ظرفیت زراعی(شاهد)، 50 درصد ظرفیت زراعی و35 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور دوم پرایمینگ بذر و نشاء ها شامل صفر(شاهد)، 1درصد حجمی عصاره جلبک، 5/3 درصد حجمی عصاره جلبک، 1میلی مولار اسید سالسیلیک، 2میلی مولار اسید سالسیلیک و ترکیب عصاره جلبک و اسید سالسیلیک، در نظر گرفته شد. نتایج پرایمینگ بذر نشان داد فاکتورهایی چون سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن ریشه چه و ساقه چه در اثر تیمارها در سطح احتمال 1درصد اختلاف معنی داری داشت و در تیمار تنش خشکی 35 درصد زارعی پرایمینگ اسیدسالسیلیک با بهبود 6 صفت نسبت به شاهد بهترین عملکرد را داشت. همچنین نتایج محلول پاشی گیاهچه ها نشان داد بیشترین وزن تر اندام های هوایی گیاهچه ها در تیمار ترکیبی عصاره جلبک به اضافه ی سالیسیلیک اسید حاصل شد. نتایج به طور کلی نشان می دهد که پرایمینگ و محلول پاشی با اسیدسالسیلیک بهتر از عصاره جلبک بر مقاومت به خشکی گیاه موثر بوده و البته تیمار توام اسید سالسسیلیک و عصاره جلبک و عصاره جلبک با غلظت بالاتر توانسته اند در مرحله رویشی مقاومت گیاه به خشکی را افزایش دهند.