مجتبی سلیمانی ساردو

تغییر رویکرد هیدرولوژی مهندسی به هیدرولوژی اجتماعی در برنامهریزی و مدیریت حوزهی آبخیز ضروری است. هیدرولوژی اجتماعی میتواند به عنوان رابط بین اهداف توسعهپایدار و اصول مدیریت یکپارچه منابع آب عمل کند. این رشته در درک چالشهای آب، ابعاد اجتماعی-فرهنگی، سیاسی - اقتصادی و همچنین اثرات کوتاهمدت و بلندمدت فرآیندهای حکمرانی آب را در نظر میگیرد. به این ترتیب، بینش عملی و قابل تعمیم در مورد اثرات کوتاهمدت و بلندمدت استراتژیهای اتخاذ شده برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار را ارائه میکند. بررسی چرخهی هیدرولوژی و بیلان منابع آبی در یک حوزه آبخیز بدون در نظر گرفتن تنشهای انسانی با خطا مواجه بوده و مدیریت منابع آب را دچار محدودیت میکند لذا لحاظ کردن اثرات انسانی در تحلیل و برآورد بیلان منابع آب بسیار مهم است. اینکه وقوع یک پدیده یا مخاطره در یک حوزهی آبخیز چقدر به عامل انسانی و فعالیتهای بشری وابسته است میتواند به مدیریت منابع آب، امنیت غذایی و پایداری حوزه آبخیز کمک کند. علاوه بر این هیدرولوژی اجتماعی با شناخت فعالیتهای انسانی و مسائل سیاسی و اجتماعی در حوزههای آبخیز باعث عملکرد بهینه مدلسازی رفتار هیدرولوژیکی یک حوزه آبخیز میشود. در مجموع رویکرد هیدرولوژی اجتماعی باعث تحقق اهداف توسعه پایدار، تضمین رفاه اقتصادی اجتماعی و امنیت غذایی حوزههای آبخیز خواهد شد