محمدرضا کماندار

در زراعت گیاه داروئی مارتیغال یا خارمریم (Silybum marianum L.) مهمترین مشکل در زمان برداشت، وجود خارهای فراوان اطراف برگ ها، ریزش و بادبردگی دانه های رسیده و عدم رسیدن هم زمان گل آذین های آن می باشد. فرایند برداشت گل آذین های خارمریم با دست، بسیار پرهزینه، سخت و زمان بر بوده و در مزارع کوچک، معمولا گل آذین های آن را با داس و یا قیچی برداشت می نمایند. با هدف برداشت مکانیزه خارمریم با حداکثر کیفیت و حداقل کاهش دخالت نیروی انسانی، انتخاب روش کندن مکانیکی گل آذین از ساقه مدنظر قرار گرفت. در این پژوهش یکسری آزمایش مکانیکی جهت کندن شبه-استاتیکی گل آذین خارمریم از ساقه به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. در کندن شبه استاتیکی گل آذین خار مریم از ساقه، آزمایش ها با سه عامل قطر ساقه در سه سطح کوچک، متوسط و بزرگ، وضعیت بازبودن گل آذین در سه سطح 30، 50 و 100 درصد، سرعت کندن در چهار سطح 50، 100، 250 و 500 میلی متر بر دقیقه انجام شد. نتایج حاصله نشان داد: در کندن گل آذین با کاهش درصد بازبودن آن از 100 به 50 درصد، افزایش سرعت کندن از 50 به 500 میلی متر بر دقیقه و همچنین با کاهش قطر ساقه خارمریم، مقدار هر یک از پارامترهای نیروی کششی و انرژی مخصوص کندن ساقه افزایش می یابد.