امیر موسائی

این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و گوارش پذیری سیلوی ساقه و برگ سیب زمینی و پیاز فراوری شده با خرمای غیرخوراکی، اوره و ملاس به روش تکنیک تولید گاز انجام شد. بدین منظور ضایعات سیب زمینی و پیاز جمع آوری و جهت سیلو نمودن به قطعات یک سانتی متری خرد گردید. سپس با مواد افزودنی مخلوط و درون کیسه های پلاستیکی سیلو شدند. بعد از 60 روز باز شده و بلافاصله pH آنها اندازه گیری شد. ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM)، پروتئین خام (CP)، NDF، ADF، به روش های استاندارد (AOAC) اندازه گیری شد. همچنین کربوهیدرات های محلول به روش فنول اسید سولفوریک، ازت آمونیاکی به روش فنول هیپوکلریت تعیین شد. گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم به روش تولید گاز (in vitro) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که افزودن اوره به سیلاژ بوته سیب زمینی بطور معنی داری میزان pH، ماده آلی، پروتئین خام و ازت آمونیاکی افزایش داد. میزان خاکستر، قندهای محلول، NDF، ADF نسبت به شاهد کاهش یافت. افزودن خرمای ضایعاتی سبب افزایش میزان ماده آلی، پروتئین خام، ماده خشک، چربی و کربوهیدرات های محلول و کاهش میزان pH، خاکستر خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز و ازت آمونیاکی نسبت به شاهد شد. افزودن ملاس سبب افزایش معنی دار میزان ماده خشک، چربی خام، قندهای محلول و پروتئین خام افزایش و کاهش خاکستر خام، NDF، ADF ، ازت آمونیاکی، pH و ماده آلی نسبت به شاهد شد. نتایج حاصل از اندازه گیری ترکیب شیمیایی تیمارهای متفاوت پیاز نشان داد که افزودن اوره بطور معنی داری میزان ماده خشک، pH، ماده آلی، پروتئین خام و ازت آمونیاکی را افزایش داد. میزان خاکستر، NDF، ADF و قندهای محلول نسبت به شاهد کاهش یافت. افزودن خرمای ضایعاتی سبب افزایش پروتئین خام، ماده خشک، چربی و کربوهیدرات های محلول و کاهش میزان pH، ماده آلی، NDF، ADF و ازت آمونیاکی نسبت به شاهد شد. افزودن ملاس میزان ماده خشک، چربی خام، قندهای محلول و پروتئین خام را افزایش و میزان NDF، ADF ، ازت آمونیاکی، pH و ماده آلی را نسبت به شاهد کاهش داد. نتایج پایداری هوازی نشان داد که مواد افزودنی در کاهش دادن فساد میکروبی سیلاژ موثر هستند. همچنین نتایج تولید گاز نشان داد که در همه زمان-های انکوباسیون افزودن هر سه ماده افزودنی (به جز افزودن اوره به پیاز) باعث افزایش می