امیر موسائی

کروم سه ظرفیتی برخلاف شکل شش ظرفیتی سمی آن، یک ماده مغذی برای سلامت و تولید دام محسوب می شود. کروم با قرارگرفتن در کمپلکسی به نام کرومودولین سبب بهبود اتصال هورمون انسولین به گیرنده آن می شود. در شرایط تنش دفع کروم افزایش می یابد و شکل های آلی کروم بویژه کروم پیکولینات و کروم-متیونین نرخ جذب گوارشی بالاتری در مقایسه با فرم-های معدنی مانند کروم کلراید دارند. کروم غیرآلی مانند کروم کلراید، با یون های هیدروکسیل واکنش داده و تشکیل ترکیبات با وزن مولکولی بالا می دهد که سبب رسوب کمپلکس و در نتیجه کاهش جذب آن می شود. بواسطه ی نقش کروم در بهبود عملکرد انسولین، تغذیه مکمل های کروم سبب افزایش ساخت چربی ها، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک در سلول ها می شود. کروم همچنین با کاهش رادیکال های آزاد و ترشح هورمون کورتیزول سبب رفع شرایط تنش و آسیب های ناشی از آن می شود. تغذیه مکمل های آلی و معدنی کروم در پژوهش های متعددی حاکی از اثرات مثبت کروم بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی دام های اهلی است با این وجود تحقیقات اندکی در رابطه با نقش کروم بر عملکرد دام های بومی انجام شده است.