امیر موسائی

این پژوهش به منظور بررسی ترکیبات شیمیایی، گوارش پذیری و ارزش غذایی سیلاژ برگ پیاز فرآوری شده با سطوح مختلف تفاله خشک مرکبات به روش تکنیک تولید گاز و در قالب طرح کاملا" تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار در دانشگاه جیرفت انجام شد. پس از جمع آوری برگ پیاز از مزارع و خرد نمودن به قطعات 3- 5/1 سانتی متری، برگ های پیاز با تفاله های خشک مرکباتی که به قطعات 5/0- 3/0 سانتی متری آسیاب شده بودند مخلوط شده و در کیسه های پلاستیکی به مدت 65 روز سیلو شدند. پس از باز شدن سیلو ها، بلافاصله pH آنها اندازه گیری شد. سیلو ها به دو شیوه حسی و Flieg Point ارزیابی شدند. ترکیبات شیمیایی شامل ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM)، پروتئین خام (CP)، الیاف نا محلول در شوینده خنثی (NDF) و الیاف نا محلول در شوینده اسیدی (ADF) به روش های استاندارد (AOAC) اندازه گیری شدند. درصد قابلیت هضم ماده آلی (OMD)، انرژی قابل متابولیسم (ME)، انرژی خالص (NE)، اسید های چرب کوتاه زنجیر (SCFA) و پروتئین میکروبی (MCP) به روش تولید گاز (in vitro) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که افزودن تفاله خشک مرکبات به سیلاژ برگ پیاز میزان عددی NDF و ADF را به میزان ناچیزی افزایش داد؛ اگر چه این افزایش از نظر آماری بی معنی بود (P>0.005). pH، DM، ASH و EE افزایش معنی داری داشتند (P<0.005). در حالی که OM و CP با افزایش میزان تفاله خشک سیلاژ کاهش معنی داری نشان دادند (P<0.005). همچنین نتایج تولید گاز نشان داد که در همه زمان های انکوباسیون افزودن هر سه سطح افزودنی به سیلاژ پیاز باعث افزایش میزان گاز تولیدی نسبت به تیمار شاهد شده است. اگرچه OMD، ME، NE، SCFA و MCP کاهش معنی داری را نشان دادند (P<0.005). به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد می توان از سیلاژ برگ پیاز به همراه افزودنی هایی مانند تفاله خشک مرکبات در تغذیه دام استفاده نمود.