علیرضا محمدی

امروزه جمعیت سگهای ولگرد در سراسر دنیا در حال افزایش است که این امر منجر به تعارض بین انسان و سگها در محیطهای شهری شده است. درک احساسات و نگرش مردم نسبت به سگهای ولگرد میتواند به حل این تعارض کمک کند. در سالهای اخیر، حضور سگهای ولگرد در شهرهای مختلف کشور افزایش یافته است که این امر منجر به افزایش گاز گرفتگی، ترس، بهم زدن آسایش و سلامت مردم شده است. هدف اصلی مطالعة حاضر بررسی عوامل مؤثر بر رفتار غذادهی سگهای ولگرد شهرستان جیرفت توسط مردم در استان کرمان در یک مهر تا یک دی ماه 1021است. بدینمنظور متغیر غذادهی و عدم غذادهی بهعنوان متغیر وابسته و متغیرهای دیگر از جمله سن، جنس، سطح تحصیلات، ترس مردم و همچنین موافقت مردم با نقش تهدیدکنندگی حضور سگها در امنیت و سلامتی مردم، و تعدد غذادهی نزدیکان آنها به سگهای ولگرد بهعنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند. با کمک مدل رگرسیون لجستیک، این روابط بررسی شد. یافتهها نشان داد 10/0درصد از پاسخدهندگان به سگهای ولگرد غذا میدادند. همچنین نتایج نشان میدهد در افراد با ترس بیشتر نسبت به سگهای ولگرد (P=2/222؛ )B=2/112و آنهایی که سگها را بهعنوان یک تهدید برای امنیت و سلامتی خود تلقی میکنند (P=2/220؛ ،)B=2/021تمایل به غذادهی کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که خانمها در مقایسه با آقایان (P=2/222؛ )B=1/262تمایل بیشتری به غذا دهی به سگهای ولگرد دارند. سن و تحصیلات تأثیر معنیداری بر رفتار غذادهی مردم ندارد. این مطالعه نشان میدهد که مدیریت پایدار جمعیت سگهای ولگرد و حل تعارض آنها با مردم نیازمند درک عمیق از نگرش، ادراک، احساس و دیگر عوامل میباشد