علیرضا محمدی

این مطالعه با هدف تعیین پراکنش گور ایرانی و کریدور عمده جاده ای در منطقه حفاظت شده بهرام گور و مطابقت این کریدور با نقاط تلفات جاده ای گور ایرانی انجام شد. بررسی پراکنش گونه ای با 90 نقطه حضور گور ایرانی و شش متغیر محیط زیستی در بسته Biomod2 در محیط نرم افزار R بر اساس چهار مدل پراکنش گونه ای انجام گرفت و نقشه تجمعی پراکنش گونه ای حاصل از این مدل ها در طراحی کریدورهای زیستگاهی میان نقاط حضور با روش مدارهای الکتریکی و نرم افزار Circuitscape به کار برده شد و در نهایت، میزان تطابق کریدور زیستگاهی جاده ای گور ایرانی با نقاط تلفات جاده ای آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل پراکنش گونه ای نشان داد که به ترتیب متغیرهای فاصله از جاده ها، فاصله از مراتع با تراکم متوسط و شیب دارای بیشترین تأثیر در پراکنش گور ایرانی در منطقه مورد مطالعه بوده اند. نتایج کریدورهای زیستگاهی نشان داد که جریان حرکت بالای افراد گور ایرانی بین عمده مناطق پارک ملی قطروئیه با مناطق غربی داخل منطقه حفاظت شده بهرام گور وجود دارد. در نهایت، هفت نقطه تلفات جاده ای گور ایرانی با جریان حرکت شناسایی شده در مرز غربی منطقه حفاظت شده بهرام گور مطابقت کامل داشتند. این مطالعه، واقعیت زمینی کریدور جاده ای طراحی شده در منطقه مورد مطالعه را برای گور ایرانی به اثبات رساند. بنابراین، تمهیدات لازم در زمینه ایمن سازی عبور افراد گور ایرانی در این کریدور باید اندیشیده شود.