مریم مظاهری

در این پژوهش تفاوت مقاومت دو گیاه گندم (c3) و ذرت (c4) در برابر تنش شوری بررسی شد. تحقیقات انجام شده روی تنش های محیطی نشان می دهد که تنش ها به عنوان عوامل محدودکننده تولیدات گیاهی به شمار می روند و برخی از ترکیبات فنلی نظیر سالیسیلیک اسید در بهبود یا تخفیف اثرات سوء تنش ها به کار می روند. در این تحقیق گیاهان درون گلدان های پلاستیکی کاشته شدند و پس از دو هفته به گیاهان تیمار سالیسیلیک اسید با غلظت 1 میلی ملار در رو روز متوالی روی برگ ها اسپری شد و هفت روز بعد تنش شوری در سه سطح 0و10و15 دسی زیمنس بر متر به گیاهان داده شد. سپس اثر تیمار روی تنش شوری در هر دو گیاه، برای برخی خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بررسی شد. در آزمایش های بیوشیمیایی، پراکسیداسیون لیپیدها تحت تنش شوری و تیمار سالیسیلیک اسید در گندم افزایش داشته که نشان دهنده تأثیر تنش شوری بر گیاه و فعال شدن مکانیسم های دفاعی بوده اما این عوامل در ذرت کاهش داشته است. علاوه بر این افزایش میزان کلروفیل کل و فلاونوئیدها در گندم و کلروفیل bدر گندم و ذرت نشان دهنده نقش این رنگریزه ها در فرونشاندن رادیکال پراکسید هیدروژن و سایر گونه های اکسیژن فعال است که این افزایش در گیاه ذرت چشمگیر نبوده است. بنابراین استفاده از سالیسیلیک اسید برای رفع آسیب اکسایشی در گیاه گندم توصیه می شود.