مریم مظاهری

بررسی نشان داده است که سالیسیلیک اسید باعث مقاومت گیاه نسبت به تنشهای محیطی (گرما، سرما، شوری و خشکی) می شود. سالیسیلیک اسید اثرش را از طریق بیوسنتز اتیلن اعمال می کند. در این تحقیق اثر سالیسیلیک اسید و اتیلن بر کاروتنوئیدها، آنتوسیانینها، فلاونوئیدها، پراکسیداسیون لیپیدها، آسکوربیک اسید و دی هیدروآسکوربیک اسید و آسکوربات کل مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان مورد آزمایش پس از کاشت در گلدان و رسیدن به مرحله 4 برگی، با سالیسیلیک اسید تیمار شد. تیمار در 4 سطح (0، 0.5، 1 و 1.5 میلی مول) در دو روز متوالی و تیمار اتیلن بمدت 3 روز در 4 سطح (pmm 150,100,50,0) اعمال شد. در ضمن از تریبون X-100 بعنوان روکنشگر استفاده شد. پس از اتمام تیمار با اتیلن، پارامترهای مذکور مورد سنجش قرار گرفت. مقدار آنتوسیانینها و کاروتنوئیدها در تیمار با غلظتهای کمتر از 1 میلی مول سالیسیلیک اسید در سطح 5 درصد کاهش معنی داری نشان داد و اتیلن بتنهایی نیز منجر به کاهش این پارامترها شد. افزایش قابل توجهی در تیمار توام اتیلن و سالیسیلیک اسید در پارامترهای فلاونوئیدها، آسکوربیک اسید و دی هیدرو آسکوربیک اسید و آسکوربات کل مشاهده شد (p≤5%). مقدار پراکسیداسیون لیپیدها بطور معنی داری در تیمار با اتیلن و یا سالیسیلیک اسید افزایش یافت ولی تیمار توام منجر به کاهش مقدار پراکسیداسیون لیپیدها گردید. سالیسیلیک اسید در غلظتهای 1 میلی مول و پایین تر بعنوان ترکیب ضدتنشی باعث کاهش اثرات اکسیداتیو ناشی از تولید اتیلن می شود ولی غلظت 1.5 میلی مول سالیسیلیک اسید اثرات تنشی ناشی از اتیلن را تشدید می کند. بنابراین کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظتهای پایین تر از 1 میلی مول در رفع آسیب اکسیداتیو نقش دارد.