مصطفی خنامانی

جدول زندگی، ظرفیت شکارگری و رفتار سوئیچینگ، مهمترین ابزارهایی هستند که برای ارزیابی سازگاری و کارایی یک شکارگر مورد استفاده قرار می گیرند. در این پژوهش پارامترهای جدول زندگی، ظرفیت شکارگری روزانه و کل، ترجیح و توانایی سوئیچینگ طعمه کنه شکارگر Neoseiulus cucumeris Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) روی تریپس غربی گل (WFT)، Frankliniella occidentalis (Pergande) (Thysanoptera: Thripidae)، و کنه تارتن دولکه ای (TSSM)، Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)، بررسی شد. طول دوره رشد و نمو کنه های شکارگر تغذیه شده با TSSM به طور معنی داری طولانی تر از افراد پرورش یافته روی WFT بود. طول دوره بالغ در افراد نر و ماده و طول عمر کل کنه شکارگر روی TSSM و WFT تفاوت معنی داری نداشت. شکارگرهای تغذیه کرده از WFT به طور معنی داری باروری بالاتری نسبت به افراد تغذیه کرده از TSSM داشتند. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) روی TSSM و WFT به ترتیب برابر با 183/0 و 211/0 بر روز بود، در حالیکه نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به ترتیب برابر با 201/1 و 235/1 بر روز محاسبه شد. اگرچه افراد نابالغ و افراد بالغ نر به طور معنی داری از TSSM نسبت به WFT بیشتر تغذیه کردند اما تفاوت معنی داری بین نرخ خالص شکارگری (C0)، نرخ های متناهی (ω) و پایدار (ψ) شکارگری کنه شکارگر روی دو طعمه وجود نداشت. علاوه بر این، WFT نسبت به TSSM توسط شکارگر ترجیح داده شد. رفتار سوئیچینگ منفی در کنه شکارگر N. cucumeris مشاهده شد بطوریکه کنه شکارگر ترجیح تغذیه ای خود را از تخم و پوره فراوان TSSM به لارو کمیاب WFT تغییر داد. هر دو گونه طعمه برای کنه شکارگر مناسب بودند و کنه شکارگر قادر بود به طور موفقیت آمیزی روی هر دو طعمه رشد نماید. به هر حال، کنه شکارگر عملکرد مطلوب تری روی WFT در مقایسه با TSSM داشت پارامترهای زیستی افزایش یافته و همچنین ترجیح کنه شکارگر نشان می دهد که WFT طعمه مناسب تری نسبت به TSSM می باشد.